Pieta Michniowska

W lipcu 1993 roku w Mauzoleum w Michniowie odsłonięto i poświęcono pomnik „ Pieta Michniowska” autorstwa wybitnego rzeźbiarza i malarza Wacława Staweckiego. Uroczystość była kulminacyjnym punktem podczas jubileuszowych obchodów 50 rocznicy pacyfikacji Michniowa. Kilkumetrowej wysokości rzeźba przedstawia kobietę w regionalnym stroju podtrzymującą na kolanach konającego syna. Rzeźba nawiązuje do znanego od czasów średniowiecza motywu Matki Boskiej trzymającej w swych rękach martwego Jezusa.

W 2011 roku w związku z pracami nad rozbudową Mauzoleum „Pieta” została przeniesiona na nowe miejsce w pobliżu nowego budynku Mauzoleum. Z uwagi na swój charakter i symbolikę stanowi miejsce przy , którym zatrzymują się wszyscy odwiedzający Mauzoleum w Michniowie.

Mogiła pomordowanych mieszkańcow Michniowa

15 lipca 1943 roku dwa dni po pacyfikacji Michniowa Niemcy zarządzili pochówek szczątków pomordowanych w zbiorowej mogile. Na pustym placu niedaleko szkoły wykopano zbiorowy grób. Okupanci zabronili ustawienia krzyża i upamiętnienia miejsca pochówku.

Pacyfikacja Michniowa 12 i 13 lipca 1943 roku obróciła wieś w zgliszcza i pogorzelisko. Ci, co przeżyli wiedzieli, że pamięć o pacyfikacji musi przetrwać. Dlatego pierwszą inicjatywą michniowskiej społeczności po wyzwoleniu było wybudowanie pomnika, na którym wyryto nazwiska ponad 200 ofiar niemieckiego bestialstwa. Płyta zwieńczona jest krzyżem – symbolem cierpienia i męczeństwa. W krzyż na pomniku wpisano słowo PAX – pokój. W 1945 roku odbyły się pierwsze uroczystości rocznicowe pacyfikacji Michniowa podczas których poświęcono  mogiłę pomordowanych. Od tego dnia „zaduszki” w Michniowie odbywają się corocznie 12 i 13 lipca. Kolejne lata to odbudowa wsi i budowa pamięci.